No dobra, ale ludzie więcej wyrozumiałości dla młodszych pokoleń... Jak oni się z tego śmieją to my zawsze się obużamy bo to dla nas nie jest wacle śmieszne. Więc niech cofną się kilkanaście lat wstecz i zobaczą jak oni to przeżywali.

czasem dystans jest dobry. dla młodych ludzi wielkim problemem wydaje się np. kłótnia z koleżanką czy nieudana randka... ale obiektywnie, to nie jest żadna tragedia. ot, błahostka. jasne, teraz boli. ale za 3,5,10 lat sami będziemy się z tego śmiać albo zapomnimy. dlatego nie ma co wymagać od innych, żeby przeżywali wszystkie nasze problemy tak samo jak my. rodzice są też właśnie po to, żeby czasem powiedzieć 'to głupstwo, przestań się użalać', bo niekiedy to pomaga lepiej od głaskania po głowie.

Ej, ej, ej. A czy kiedy twoi rodzice mają jakiś problem Ty "odstawiasz swoje błahostki"? Egoistyczne to. Ty na pewno tego nie robisz, więc nie wymagaj tego od innych. Jasne, to rodzice, powinni wspierać i pomagać. Ale to nie znaczy, że powinni całkowicie zapomnieć o sobie i swoich problemach, bo córeczka czy tam synek ma wielki problem, bo pokłócił/a się z kimś, nie wygrał/a konkursu/meczu itp. Tak się nawet nie da. Poza tym, rodzice mają dużo poważniejsze problemy niż my. I chyba nimi powinni się zająć najpierw, a nie "wielkimi problemami" dzieci, z których one same w przyszłości będą się śmiać. Zastanów się czasami chwilę zanim coś napiszesz.

A o jakich? I dlaczego myślisz, że powinni odłożyć swoje sprawy na bok, żeby zająć się naszymi błahostkami? Bo słowa

E tam szkoda gadac..

są dla mnie dowodem na brak argumentów

No tak... są różne problemy...
I ta dużo uwagi mi poświęca, ale jak proszę o rozmowę to nie ma czasu a jak se o mnie przypomni to ja go nie posiadam..!

No cóż, w życiu już tak jest, że nie zawsze ma się czas.

no tak.. Ale w rzeczy samej jestem jeszcze dzieckiem.. I moim skromnym zdaniem powinna być przy mnie.
Wiem ze kiedys jej przy mnie nie będzie.
Ale o tym wole nie myśleć

Natka1995 napisał:

no tak.. Ale w rzeczy samej jestem jeszcze dzieckiem.. I moim skromnym zdaniem powinna być przy mnie.

powinna? to nie jest kwestia, którą interpretuje się z punktu widzenia obowiązku.
to, że ona przy Tobie jest i Ci pomaga (bo na pewno czasem to robi) to jest tylko i jedynie wyraz jej dobrej woli.

Livvy napisał:

A nie jest przy Tobie? Ale to nie zawsze jest jej wina, że nie ma nieograniczonej ilości wolnego czasu, który może poświęcić Tobie. Zrozum też ją. I tak się pewnie stara jak może.

no i dokładnie. jestem pewna, że się stara, ale cóż - świat nie kręci się wokół żadnego z nas, i Twoja mama na pewno ma też inne sprawy, którymi musi się zająć.
nie możesz oczekiwać, że zawsze będzie na Twoje zawołanie.