Pierwszy ja^^

Kaelsy napisał:

Brunet trzasnął pieścią w stół.
-Nigdy więcej,nie waż się,powiedzieć do mnie "człowieku"! -syknął
rozjuszony.

Moja natura Ryftera się ujawnia? O.o

Kaelsy napisał:

-Ivaylo,nie marudź...-powiedział chłodnomężczyzna-To nie Piekło,to ziemia...Zwykła,chłodna,mała ziemia...-ironizował.
-Nie bądź taki chłodny,bo będziesz zmuszony oddać mi kurtkę...-mruknęła ironicznie.

Łaaii...wy to macie tematy do rozmów xD

Kaelsy napisał:

Rzucił się biegiem w jej kierunku,ale zanim jednak tam dotarł,ktoś powalił jego siostrę na ziemię,kula wpadła w zaspę,a on odetchnął z ulgą.

Ja! To byłem chyba ja xD

Kaelsy napisał:

Jestem Sven. -powiedział krótko,przytrzymując ją w pasie.
-A ja Ivaylo,ale mówi mi Iv-odrzekła-I puść mnie w końcu!-nadępnęła mu na stopę i wyrwała się.Sven zmierzył ją urażonym wzrokiem.

Jejku..co to miało być? xD

Bohaterowie:
Ivaylo
Sven
Blake - BLack Star - znaczy ciemność
Soren - prawdopodobnie Rev (nie pamiętam ) - gwiazda
Odcinek II
"Pentagram"

Ivaylo opadła na krzesło.Myślała o tym,co się wydarzyło,o tym co powiedziała i o tym,dlaczego Sven tak zareagował.Przecież nie powiedziała nic złego.A ona,co ona tu robi.Wogóle powinno jej tu nie być,jest dla niej niebezpiecznie.
Do pokoju wpadł Eydis,złapał siostre za ramiona i delikatnie potrząsnął -Iv,Iv! Co on Ci zrobił? Ivaylo...odpowiedz! IV! -krzyknął zdenerwowany.Ivaylo odsunęła jego dłonie i uśmiechnęła się delikatnie,dobrze wiedziała,że jej brat bardzo się o nią martwi,ale ona była już dużą dziewczynką,umiała radzić sobie sama.
-Nic mi nie jest,braciszku...Czuje się dobrze. -odpowiedziała,wiedziała że teraz musi odejść,zostawić go i odejść.
-To dobrze...Załatwiłem nam nocleg,musimy się przespać. -mruknął do niej i wyszedł,dziewczyna bezwiednie podążyła za nim.Weszli do pokoju,gdzie czekały na nich dwa łóżka.Ivaylo weszła do łazienki,umyla się ,po czym położyła do łóżka,nie miała zamiaru spać,nigdy nie zaśnie spokojnie,wiedząc że jej brata czeka przy niej zagłada,więc czekała aż Eydis zaśnie.
***
W Królestwie Nocy.W Zamku Cienia.
-I jak? Widziałeś ją? -spytała wysoka blondynka w czarnej,długiej sukni.
-Widziałem -mruknął Sven.I usiadł na fotelu,wpatrując sie zimnymi oczami w przeciwległą ściane.
-Jaka jest? -zapytała beznamiętnie dziewczyna.
-Ładna -odpowiedział ironicznie,nie odwracając wzroku od ściany -Musisz mieć czarne ściany,Blake? -spytał.
-Nie pytam o wygląd. -mruknęła prawie niedosłyszalnie.Ryfter wstał,zbliżył się do wyjścia -Nadaje się -mruknął tylko i wyszedł.
Blake podeszła do okna i wpatrywała się w gwiazdy,zawsze potrafiła znaleźć logiczne wyjście z sytuacji,ale nie tym razem,to co miało się wydarzyć,miało przesądzić o losach wszystkich stworzeń,a w tym jej Pani Nocy.To coś zbliżało się niewyobrażalnie szybko,Blake szukała sprzymierzeńców,wybierała rasy najlepsze,wybiera najlepszych.
-Star. -ktoś wyrwał ją z zamyślenia -Gdzie ona jest? -zapytał.
-Kto? -mruknęła Blake.
-Ivaylo -burknął stojący obok drzwi mężczyżna.
-Nie ma jej -odrzekła jak zawsze spokojnie Blake.
-Jak to "nie ma"? -zapytał równie spokojnie.Spojrzał na dziewczynę. -Nie po to... -zaczął,jednak Pani nocy przerwała mu.
-Słuchaj...nie obchodzi mnie,dlaczego tu jesteś i mi pomagasz...Już od początku nie wszystko idzie po mojej myśli...A teraz jeszcze ta potwora... -burknęła,przyglądając się uważnie mężczyźnie. -Co Ci tak na niej zależy? -spytała nagle.
-To...moja siostra. -odpowiedział spokojnie,jego stoicki spokój wręcz ją irytował.
-Siostra? -spytała -A więc Ivaylo to twoja siostra -usmiechnęła się ironicznie,chłopak spojrzał na nią uważnie.
-Zostawcie ją,Blake -rozkazał -Nie mieszajcie jej do tego -chłopak otworzył drzwi.
-Zobaczymy,Soren -mruknęła Star.Zobaczył w jej oczach przedziwny błysk i wyszedł.
-Zadziwiające...Soren,Eydis,kto jeszcze? -spytała sama siebie,otworzyła grubą księgę w skórzanej okładce i z niewiarygodna szybkością zaczęła przewracać kartki,zatrzymała się na rozdziale z wyrysowanym pentagramem.

Ostatnio edytowany przez Kaelsy (2007-07-27 11:11:35)

Kael, masz dar pisania. Twoje opowiadania mają głębie i za to je lubię. Wiem, prawie nie komentuję ale czytam. a to się chyba liczy ?

Hmm...drobna zwłoka?

Odcinek III
Diabły na ziemi

Występują:
Blake
Ivaylo
Soren
Eydis


- Pentagram, cóż w nim takiego.. tajemniczego? – myślała Blake -  Przecież to zwykła… gwiazda – z uwagą wpatrywała się w owy znak – Ale, czy aby na pewno… uznawany był za znak szatana… demonów…, ale to głupota… - zaczęła przeglądać spis demonów i grup do jakich byli przyłączeni… - Pierwszy rząd…drugi…trzeci…, ale nic o niej…interesujące… dziwne? – Blake uśmiechnęła się radośnie – lubię nie wyjaśnione tajemnice… a zwłaszcza jeśli chodzi o demony… - odłożyła księgę, nie zauważyła, gdy ktoś wszedł do pokoju.
- Blake, czy to nie dziwne, że interesują Cię pentagramy? – spytał Soren usadawiając się na parapecie. Czarna dama przymknęła oczy.
- A czy dziwne jest to, że siedzisz tu teraz i pytasz o takie głupoty, zamiast po prostu stwierdzić, że Pani Nocy jest nieprzenikniona i nieprzewidywalna… - stwierdziła ironicznie – Przecież to naturalne, że ciągnie swego, do swego…Demony i stwory nocy mają dużo wspólnego… - otworzyła drzwi – A teraz spływaj, chyba, że masz dla mnie coś, co mnie zainteresuje? – spojrzała na niego uważnie,. Pokręcił głową i wyszedł.
„Gdyby tak połączyć mój świat – świat nocy, z jej światem. Opanować świat byłoby dużo łatwiej. Jest jeszcze młoda. Nie myśli zbyt dużo. Szuka przygód…A taka Wojna Światów dałaby jej możliwość zabawy. W końcu to młody demon, a te są… najbardziej rządne krwi. Ciekawe, jak to jest pracować z diabłem?” – rozmyślała Blake.

***

- Eydis, chodźmy stąd…nudzi mi się… - dało się słyszeć w salonie samochodowym  - W ogóle, to dlaczego ja mam wszędzie chodzić z Tobą? Przecież mogę być samodzielna! Idę! – stwierdziła radośnie i wybiegła z salony. Eydis złapał się za głowę, gdy jego siostra nie wiedziała nawet w jakim kierunku iść – Tak to jest, jak wypuszczą nie przystosowanego diabła na ziemię – szepnął – Ech…kobiety – uśmiechnął się do pracownika, pokazującego mu przeróżne modele aut i wyszedł, złapał siostrę za nadgarstek – Iv, wiem że lubisz swoją samodzielność… ale samodzielna, to możesz być w domu. Nie znasz tego świata… To co oglądałaś w telewizji to nie to samo. Nie możesz chodzić po świecie i każdemu rozpowiadać, że jesteś diabłem, bo Cię w końcu zamkną w psychiatryku… - patrzył na nią, choć ona w ogóle go nie słuchała, była zajęta obserwowaniem ludzi miotających się po ulicach miasta – Czasem myślę, że jednak powinniśmy Cię tam wsadzić na kilka dni… - pokręcił głową. Wziął ją pod rękę i poszli do Centrum Handlowego „Ladybird”.
- Najpierw ubierzemy Cię po… ziemskiemu, że tak się wyrażę. Później kupimy Ci psa. Znajdziemy dom i kupimy samochód – zamyślił się – Prawo jazdy i dowód też – zajrzał do portfela – Taa… i kartę kredytową… - zmrużył oczy – Gdzie Cię znowu poniosło, cholero ognista? – rozejrzał się w poszukiwaniu siostry. I znalazł. Jak zwykle była wielce zajęta podrywaniem jakiegoś faceta. „Ustatkuj się” – pomyślał Eydis. Nie minęła chwila, a już wymieniła się numerami telefonów z nowym obiektem wzdychań. Uśmiechnęła się po swojemu i pożegnała z nowym znajomym.
- Jak ma na imię? – spytał, podchodząc do figlarnej blondynki. Spojrzała na niego ciekawsko.
- Ale kto? – zmarszczyła brwi.
- Ten facet, co wymieniłaś z nim numer telefonu – poprawił grzywkę.
- Hmm…nie wiem? – stwierdziła z taką miną, jakby właśnie uświadomiła sobie, że zapomniała zapytać o ten drobny szczegół. Eydis puknął się w głowę.
Zrobili zakupy, Eydis był wyczerpany. Ludzie, u których je robili prawdopodobnie planowali właśnie wizyty u terapeutów, psychologów, a nawet psychiatrów.
- Ivaylo, a zastanawiałaś się, jak my to teraz zawieziemy do Twojego domu, którego jeszcze nie masz, nie mając samochodu, którego jeszcze nie kupiliśmy? – spojrzał na torby z zakupami.
- Eyduś, przecież to Ty najpierw wyciągnąłeś mnie na zakupy, a potem postanowiłeś kupić dom i inne takie rzeczy… To przecież nie moja wina, że nawet jako zwykła istota ziemska potrzebuję tych paru rzeczy… - zamrugała obrażona oczami.
- Tak, ale jak ja chciałem kupić Ci auto, to Tobie się nudziło! – powiedział z wyrzutem. – Za jakie grzechy dostałem Cię pod opiekę? Czy naprawdę nie ma już gorszej kary? – wyciągnął komórkę – Cześć Soren, jesteś nam niewyobrażalnie koniecznie potrzebny. Jesteśmy w „Ladybird” i potrzebujemy samochodu… a najlepiej ciężarówki, albo dwóch – zerknął złośliwie na Iv. Pokazała mu język.
Soren zjawił się po pół godziny od telefonu Eydisa. Iv od razu się do niego przykleiła.
-Iv, zejdź ze mnie – próbował ją z siebie zepchnąć – przez Ciebie i Twoją piekielna rodzinę czeka nas dużo roboty, żeby przystosować Cię do życia tutaj – w końcu ją z siebie zepchnął – i nie możesz w ten sposób rzucać się na każdą napotkaną na swojej drodze osobę. – przymknął oczy. Zanieśli zakupy do auta i pojechali szukać odpowiedniego domu dla młodej, roztrzepanej diablicy.

CDN. )

Ostatnio edytowany przez Kaelsy (2009-06-15 21:53:46)