mam 16 lat. . . I wiecie , boję się pocałunku z chłopakiem . . . Jeszcze nigdy się nie całowałam i się boję .
Ostatnio taki chłopak , kolega mój chciał mnie właśnie pocałować , ale ja się nie dałam , wyrwałam się mu wtedy . . . Bo bo nie umiem , nie wiem jak , poradźcie coś . . . :*

uważam, że nie masz się czego bać, jest to jak najbardziej naturalne :)
nie sądzę żebyś mogła się do tego jakoś przygotować, nie da się.
Wychodzi samo z siebie, także wyluzuj. : D

Dokładnie, to wychodzi samo z siebie. Zrozumiałe, że się denerwujesz. Ale nie ma czego :)

Taa, powiem to samo, co dziewczyny, wszystko przychodzi samo i naturalnie ;]

A czy ten kolega Ci się podoba? Bo to jest jedna z najważniejszych informacji. Jeśli nie, to w sumie zrobiłaś dobrze... bo pierwszy pocałunek to coś niezapomnianego i jeśli druga osoba nie jest w Twoim typie, nie będzie to raczej tak przyjemne. Gdy jest inaczej, nie przejmuj się, to nic strasznego, wręcz odwrotnie ;P. Lepiej nie czytaj niczego w stylu 'poradnik pierwszego pocałunku', bo możesz probować dostosować się do tych rad, zamiast działac spontanicznie, a to jest najważniejsze.. ;p

zgadzam się z dziewczynami - pocałunek to nie jest coś, czego trzeba się uczyć, to wychodzi instynktownie i naturalnie (tak jak choćby przytulanie). ważne, żeby nie robić tego na siłę ('bo inni już to robili to ja też muszę') i żeby całować tych, do których się coś czuje.

może uciekłaś od tamtego chłopaka nie dlatego, że nie chciałaś się całować w ogóle, ale dlatego, że nie chciałaś się całować z tym konkretnym chłopakiem? jak spotkasz tego właściwego, to na pewno nie będziesz uciekać. :)

Też tak myślę xD
Jak poczujesz, że to właśnie ten odpowiedni to wszystko samo się potoczy. Nie warto się (chyba) denerwować :)

Pocałunek to rzecz naturalna i zgodzę się z powyższymi wypowiedziami nie da się do tego przygotować.;)
Więc o nic się nie martw wrzuć na luz i zobaczysz że to nic trudnego.;)
A żeby cię pocieszyć to też bałam się pierwszego pocałunku, ale pomyślałam ,,niech się dzieje wola Boża, no nic tragicznego stać sie nie może" i jakoś poszło.;)

Jeśli naprawdę Ci na kimś zależy to nic trudnego.
Gorzej właśnie z tym stresem, ale pewnie co druga z nas tak miała z pierwszym pocałunkiem.. ;D

Ja sie strasznie bałam pierwszego pocałunku, trzesłam sie nawet ze strachu (ten chłopak myślał, że z zimna) ale w sumie było to na obozie, a kolega był bardzo miły:) Przyznałam się że nie mam doświadczenia, bo ewidentnie było widać, że nie mam wrodzonej tej umiejętności;) I można powiedzieć że mnie "nauczył". Może nie byl to pierwszy pocałunek z miłości i wogóle, ale bardzo miło to wspominam i jestem mu wdzięczna, za "nauki" :)

Pierwszy pocałunek... tak naprawdę prawdziwy nie był, więc nie liczę go.
A taki pierwszy prawdziwy to przeżyłam parę dni przed 18 urodzinami, z moim ówczesnym przyjacielem, a obecnym chłopakiem. W zasadzie to niczego nie "uczyłam" się, bo to tak naturalnie przyszło, że ;)

Bliskość jest ważna. Trzeba mieć się do kogo przytulić. Musisz wiedzieć, co czujesz, to jest najważniejsze. Inaczej będziesz sie meczyć.